Çayırların, çimenlerin arasında bir papatya çiçeği ilişiyor gözüme.
Elim uzanıyor, koparmaya
kıyamıyorum. Seviyor-sevmiyor falı bakıyorum yapraklarını
koparmadan. Sevdiğini ve sevmediğini sayıyorum,
Ben saydıkça papatyanın yaprakları çoğalıyor, etrafında dönüp duruyorum. Ömrüm bir çiçeğin yapraklarını sayıklamakla geçiyor.
Papatya beni ben papatyayı bırakamıyorum...
Beni konuk ediyor papatya;
Merhaba diyor ben de yalnızlıktan sıkılmıştım zaten.
