Köprü... deniz...
Esrik bir duruş, düşünsel bir bakışa yakalanıyor bazen insan...
O bakışla başkalanıyorum. şehir bana, ben şehre bakıyorum,
Bakakalıyorum...
Bakışıyoruz su akışıyor.
Ben yürüyorum. boğaz kıyımda.
Boğaz yutkunuyor, içimden gemiler geçiyor.
Hani hamdım da yandığım, Hani yunus gibi bir dalıp bir çıktığım,
Eski zamanlar geçiyor boğazımdan...
Kabuk bağlamış yaralarımı yırtıyorum bile isteye.
Bu esrik duruş, bu düşünsel bakış, bu dinmez sevdalarım.
O yırtıktan sızıyor.
